-
1 admiror
ad-mīror, ātus, 1, v. dep., to wonder at, to be astonished at, to regard with admiration, to admire, to be in a state of mind in which something pleases us by its extraordinary greatness, its sublimity, or perfection; while mirari signifies to be surprised at, to have the feeling of the new, singular, unusual.I.In gen.:II.quorum ego copiam non modo non contemno, sed etiam vehementer admiror,
Cic. de Or. 1, 51:ingenium tuum, Crasse, vehementer admirans,
id. ib. 1, 20 fin.:res gestas,
id. Brut. 94, 323:quem et admiror et diligo,
id. Ac. 2, 36; so id. Scaur. 1, 4:magnitudinem animi,
id. Fam. 1, 7; Nep. Dion. 2; id. Alcib. 11:illum,
Verg. G. 4, 215 (cf. mirari in Hor. C. 4, 14, 43, and the Gr. thaumazein, Eurip. Med. 1144).—Esp.A.To gaze at passionately, to strive after a thing from admiration of it, to desire to obtain it:B.nihil hominem nisi quod honestum decorumque sit, aut admirari aut optare aut expetere oportere,
Cic. Off. 1, 20: nil admirari prope res est una, Numici, Solaque quae possit facere et servare beatum, not to be brought by any thing into an impassioned state of mind, or into a state of desire or longing (as in the Gr. mê thaumazein;acc. to Pythagoras the limit of all philos. effort),
Hor. Ep. 1, 6, 1.—More freq., to fall into a state of wonder or astonishment at a thing, to wonder at, be astonished at. —Constr. with acc., acc. with inf., de, super aliquam rem, with a relat. clause, quod, cur, etc.:quid admirati estis?
why are you so surprised? Plaut. Am. prol. 99:admiratus sum brevitatem epistulae,
Cic. Att. 6, 9:hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse facere,
id. Phil. 2, 16 fin.; so Nep. Alcib. 1; id. Epam. 6, 3:de diplomate admiraris, quasi, etc.,
Cic. Att. 10, 17:de Dionysio sum admiratus, qui, etc.,
id. ib. 9, 12; so id. Mur. 19:super quae admiratus pater,
Vulg. Tob. 5, 10; ib. Act. 13, 12:cave quidquam admiratus sis, quā causā id fiat,
Ter. Heaut. 4, 6, 22:admirantium, unde hoc studium exstitisset,
Cic. N. D. 1, 3:admiratur quidnam Vettius dicturus sit,
id. Verr. 3, 167:admiror, quo pacto, etc.,
Hor. S. 1, 4, 99:admiratus sum, quod, etc.,
Cic. Att. 6, 9:ne quis sit admiratus, cur, etc.,
id. Off. 2, 10, 35.► Pass.: Propter venustatem vestimentorum admirari, to be admired, Canutius ap. Prisc. 792 P.— Part. fut. pass.: admīrandus, a, um, to be admired; admirable, wonderful:suspicienda et admiranda,
Cic. Div. 2, 72, 148:quo magis pravitas eorum admiranda est,
Sall. J. 2, 4. —Hence also adj., = admirabilis:patiens admirandum in modum,
Nep. Ep. 3: exposuit quae in Italia viderentur admiranda, id. Cat. fin.:admiranda spectacula,
Verg. G. 4, 3:vir subtilis et in plurimis admirandus,
Quint. 3, 11, 22.— Comp. and adv. not used.— Sup. is found in Salv. Ep. 8: admirandissimi juvenes; cf. Barth, Adv. 35, 9. -
2 cōnspiciō
cōnspiciō spēxī, spectus, ere [SPEC-], to look at attentively, get sight of, descry, perceive, observe, fix eyes upon: te in iure: procul vehiculum e monte: milites ab hostibus conspiciebantur, Cs.: lucus ex insulā conspiciebatur, N.: inter se conspecti, L.: conspectis luminibus crebris, L.: locum insidiis, espy, V.: rugas in speculo, O.: conspectos horrere ursos, at the sight of, O.: si illud signum forum conspiceret, face towards: (filium) spoliatum omni dignitate: loca multitudine completa, Cs.: alqm humi iacentem, L.: hunc cupido lumine, Ct.: nostros victores flumen transisse, Cs.: frondere Philemona, O.—To look at with admiration, gaze upon, observe, contemplate: alqm cum egregiā stirpe, L.: alqm propter novitatem orna<*>ūs, N.— Pass, to attract attention, be conspicuous, be noticed, be distinguished, be admired: vehi per urbem, conspici velle: se quisque conspici properabat, S.: maxime conspectus ipse est, curru invectus, L.: formosissimus alto caelo, shine, O.: infestis oculis omnium conspici, be a mark for.— Fig., to perceive, discern: eum mentibus.* * *Iconspicere, conspexi, conspectus V TRANSobserve/see/witness; notice; watch; gaze/stare on; catch/be in sight of; face; have appearance; attract attention; discern; (PASS) be conspicuous/visibleIIlooking/observing/discerning, action of looking; (augury) -
3 spectātus
spectātus adj. with sup. [P. of specto], tried, tested, proved: homines: homo spectatā fide: pietas per ignīs, O.: integritas, L.: ni virtus fidesque vestra spectata mihi forent, S.: id cuique spectatissimum sit, quod occurrerit, etc., i. e. let that be each one's final test, L.— Regarded, admired, respected, esteemed, worthy, excellent: vir: castitas, L.: spectatissima femina. -
4 admiratio
admīrātĭo, ōnis, f. [admiror].I.An admiring, admiration.—Absol.:II.tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae,
Cic. Marcell. 26:qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est,
id. Deiot. 34:perspicua admiratione declaratur,
id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object:copiose sapienterque dicentis,
Cic. Off. 2, 14:si quid fuit in isto studio admirationis,
id. Mur. 25:admiratione afficiuntur ii,
id. ib. 2, 10:admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus,
id. N. D. 2, 48, 124 al.:cuivis inicere admirationem sui,
Nep. Iph. 3:hominis admiratio,
Cic. Arch. 4:admiratio viri,
Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.:in magna admiratione esse,
to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.:haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt,
Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.—Wonder, surprise, astonishment (cf.:admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet,
Cic. Phil. 10, 2; so,habere,
id. Fam. 5, 12, 18:divitiarum,
id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.:admiratio ancipitis sententiae,
Liv. 21, 3:non sine admiratione,
Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107:ut admirationem faciam populo,
Vulg. Isa. 29, 14:miratus sum illam admiratione magna,
ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod:(Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc.,
Liv. 7, 34, 12. -
5 ambitiose
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
6 ambitiosus
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
7 conspiciens
1.con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.(α).Absol.:(β).inter eas regiones, quā oculi conspiciant,
Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:in tabernam,
Petr. 140, 14.—With acc.:(γ).me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,
Plaut. Am. 2, 2, 122:quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,
id. Capt. 1, 1, 29:si queat usquam Conspicere amissum fetum,
Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,
Cic. N. D. 2, 35, 89:quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,
Caes. B. G. 2, 21:quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,
id. ib. 1, 47:ubi primum nostros equites conspexerunt,
id. ib. 4, 12;2, 26: sidus in regione caeli, etc.,
Plin. 2, 25, 23, § 94:qui lucus ex insulā conspiciebatur,
Nep. Milt. 7, 3:conspici inter se,
to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:cum inter se conspecti essent,
id. 33, 6, 4:hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,
Cat. 64, 86:conspectis luminibus crebris,
Liv. 31, 24, 7:locum insidiis conspeximus ipsi,
Verg. A. 9, 237:quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,
Ov. M. 12, 526:super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,
Curt. 3, 3, 8:conspecto delatore ejus,
Suet. Dom. 11:rugas in speculo,
Ov. M. 15, 232:cornua in undā,
id. ib. 1, 640:arcem,
id. ib. 2, 794:scopulum,
id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,
Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,
Cic. Mur. 41, 88:strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,
Lucr. 1, 315:superiora loca multitudine armatorum completa,
Caes. B. G. 3, 3:quos laborantes,
id. ib. 4, 26:aliquos ex nave egredientes,
id. ib.:aliquem conspiciens ad se ferentem,
Nep. Dat. 4, 5:naves suas oppletas serpentibus,
id. Hann. 11, 6:(Hannibalem) humi jacentem,
Liv. 21, 4, 7:adrasum quendam,
Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,
id. C. 3, 7, 26:cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,
Sall. J. 49, 5 dub.;v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),
Col. 7, 12, 4.—With acc. and inf.:B.corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,
Lucr. 6, 706:qui nostros victores flumen transisse conspexerant,
Caes. B. G. 2, 24:centum procurrere currus,
Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.(α).Act.:(β).quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,
Liv. 1, 26, 9:Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,
id. 39, 53, 2:quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,
Nep. Dat. 3, 3:cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,
Hor. Ep. 1, 6, 26.—Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:II.inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,
Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,
Sall. C. 7, 6:supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,
Nep. Att. 13, 5:quid te ut regium juvenem conspici sinis?
Liv. 1, 47, 5:maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,
id. 5, 23, 5:vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,
id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,
Hor. Ep. 1, 15, 46:tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),
Ov. M. 4, 19:prima bonis animi conspicerere tui,
id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,
Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:A.satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,
Plaut. Trin. 3, 2, 10:quantum ego nunc corde conspicio meo,
id. Ps. 3, 1, 3; cf.:ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,
Cic. Balb. 20, 47:nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,
Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:B.ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,
Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —conspectus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. A. 1.) Visible:2.tumulus hosti conspectus,
Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:agmina inter se satis conspecta,
id. 22, 4, 6. —(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):C.Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,
Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,victor Tyrio in ostro,
id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:juventus,
Ov. M. 12, 553:patris avique fama conspectum eum faciebat,
Liv. 45, 7, 3:conspectus elatusque supra modum hominis privati,
id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):2.insideat celeri conspiciendus equo,
Tib. 1, 2, 70:Nemesis donis meis,
id. 2, 3, 52:Hyas formā,
Ov. F. 5, 170:mater formosa Inter Dictaeos greges,
id. ib. 5, 118:eques,
id. Tr. 2, 114:opus vel in hac magnificentiā urbis,
Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll. -
8 conspicio
1.con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.(α).Absol.:(β).inter eas regiones, quā oculi conspiciant,
Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:in tabernam,
Petr. 140, 14.—With acc.:(γ).me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul,
Plaut. Am. 2, 2, 122:quae aedes... quas quotiensquomque conspicio, fleo,
id. Capt. 1, 1, 29:si queat usquam Conspicere amissum fetum,
Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26:ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit,
Cic. N. D. 2, 35, 89:quisque... quae prima signa conspexit, ad haec constitit,
Caes. B. G. 2, 21:quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,
id. ib. 1, 47:ubi primum nostros equites conspexerunt,
id. ib. 4, 12;2, 26: sidus in regione caeli, etc.,
Plin. 2, 25, 23, § 94:qui lucus ex insulā conspiciebatur,
Nep. Milt. 7, 3:conspici inter se,
to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4:cum inter se conspecti essent,
id. 33, 6, 4:hunc simulac cupido conspexit lumine virgo,
Cat. 64, 86:conspectis luminibus crebris,
Liv. 31, 24, 7:locum insidiis conspeximus ipsi,
Verg. A. 9, 237:quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum,
Ov. M. 12, 526:super tabernaculum... unde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat,
Curt. 3, 3, 8:conspecto delatore ejus,
Suet. Dom. 11:rugas in speculo,
Ov. M. 15, 232:cornua in undā,
id. ib. 1, 640:arcem,
id. ib. 2, 794:scopulum,
id. ib. 4, 731.—Of an inanimate subject:si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret,
Cic. Cat. 3, 8, 20.—With two accus., when an action, condition, etc., is the object:quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc.... eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat,
Cic. Mur. 41, 88:strata volgi pedibus detrita viarum Saxea,
Lucr. 1, 315:superiora loca multitudine armatorum completa,
Caes. B. G. 3, 3:quos laborantes,
id. ib. 4, 26:aliquos ex nave egredientes,
id. ib.:aliquem conspiciens ad se ferentem,
Nep. Dat. 4, 5:naves suas oppletas serpentibus,
id. Hann. 11, 6:(Hannibalem) humi jacentem,
Liv. 21, 4, 7:adrasum quendam,
Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.:quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur,
id. C. 3, 7, 26:cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur,
Sall. J. 49, 5 dub.;v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis),
Col. 7, 12, 4.—With acc. and inf.:B.corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis,
Lucr. 6, 706:qui nostros victores flumen transisse conspexerant,
Caes. B. G. 2, 24:centum procurrere currus,
Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.—Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.(α).Act.:(β).quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent,
Liv. 1, 26, 9:Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant,
id. 39, 53, 2:quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam,
Nep. Dat. 3, 3:cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit,
Hor. Ep. 1, 6, 26.—Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired:II.inania sunt ista... delectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle,
Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec [p. 436] venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26:sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat,
Sall. C. 7, 6:supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset,
Nep. Att. 13, 5:quid te ut regium juvenem conspici sinis?
Liv. 1, 47, 5:maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus,
id. 5, 23, 5:vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur,
id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9:quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis,
Hor. Ep. 1, 15, 46:tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris),
Ov. M. 4, 19:prima bonis animi conspicerere tui,
id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.—Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt:carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem,
Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.—Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend:A.satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi,
Plaut. Trin. 3, 2, 10:quantum ego nunc corde conspicio meo,
id. Ps. 3, 1, 3; cf.:ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis,
Cic. Balb. 20, 47:nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est,
Val. Max. 7, 5, 3.—Hence,conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent:B.ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente,
Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente). —conspectus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. A. 1.) Visible:2.tumulus hosti conspectus,
Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13:agmina inter se satis conspecta,
id. 22, 4, 6. —(Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.):C.Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis,
Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so,victor Tyrio in ostro,
id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228:juventus,
Ov. M. 12, 553:patris avique fama conspectum eum faciebat,
Liv. 45, 7, 3:conspectus elatusque supra modum hominis privati,
id. 4, 13, 3.— Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.— Sup. and adv. apparently not in use.—conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.):2.insideat celeri conspiciendus equo,
Tib. 1, 2, 70:Nemesis donis meis,
id. 2, 3, 52:Hyas formā,
Ov. F. 5, 170:mater formosa Inter Dictaeos greges,
id. ib. 5, 118:eques,
id. Tr. 2, 114:opus vel in hac magnificentiā urbis,
Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.conspĭcĭo, ōnis, f. [1. conspicio], the survey taken by the augur in fixing the limits of the templum, Varr. L. L. 7, § 9 Müll. -
9 obtineo
ob-tĭnĕo ( opt-), tĭnŭi, tentum, 2 (old perf. OPTENVI, fifth Epit. of the Scipios; inf. pass. obtinerier, Plaut. Am. 3, 2, 19; id. Most. 3, 2, 154), v. a. and n. [teneo].I.Act. *A. B. 1.In gen.: sancte Apollo, qui umbilicum certum terrarum obtines, Poët. ap. Cic. Div. 2, 56, 115 (Trag. Rel. p. 201 Rib.):2.suam quisque domum tum obtinebat,
Cic. Phil. 2, 19, 48:armis Galliam atque Italiam,
Liv. 30, 19:cum imperio Hispaniam citeriorem,
to have as his province, to be governor in it, Cic. Fam. 1, 9, 2:Galliam et Italiam,
Liv. 30, 19:Africam,
Nep. Timol. 2, 4; cf.:ex quā insulā nummus nullus, me obtinente, erogabitur,
during my administration, Cic. Att. 5, 21, 7: QVEI AERARIVM PROVINCIAM OBTINEBIT, who will have the administration of the public treasure, Lex Thor. § 20 Rudorff. p. 168;Lex de Scribis ap. Haubold, p. 85: necessitudinem cum publicanis,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 12, § 35:vitam et famam,
to preserve, id. Rosc. Am. 17, 49:auctoritatem suam,
to maintain, id. ib. 48, 139:principatum,
Caes. B. G. 1, 3:regnum,
id. ib. 1, 7:jus,
to assert, maintain, Tac. A. 1, 32:causam,
Caes. B. G. 7, 37, 4:noctem insequentem eadem caligo obtinuit,
occupied, took up, prevailed during, Liv. 29, 27:quae (fama) plerosque obtinet,
Sall. J. 17, 7:proverbii locum obtinet,
i. e. is become proverbial, Cic. Tusc. 4, 16, 36:parentis gravitatem,
id. Sull. 6, 19:numerum deorum,
to be numbered among, id. N. D. 3, 20, 51; so,aliquem numerum,
id. Brut. 47, 175; cf. id. Off. 2, 12, 43: summam opinionem [p. 1247] m scholis, Quint. 10, 5, 18:admirationem,
to be admired, Plin. 34, 2, 2, § 2:patriae nomen,
id. 15, 18, 19, § 69:firmitudinem animi,
i. e. exhibited, Plaut. As. 2, 2, 54:pontem,
would not yield, Liv. 2, 10:silentiam,
to maintain, id. 1, 16.—With inf., to persist in:earumque artem et disciplinam obtineat colere,
Plaut. Mil. 2, 2, 30.—In partic., of speech, to assert, maintain, i. e. to show, prove, demonstrate:C.possumus hoc teste... quod dicimus, obtinere?
Cic. Verr. 2, 3, 71, § 168:duas contrarias sententias,
id. Fin. 4, 28, 78:diu pugnare in iis, quae obtinere non possis,
Quint. 6, 4, 15:recta apud turpes,
id. 3, 8, 38:quaedam (leges) an obtineri possint,
id. 2, 4, 39; 6, 1, 7:quod orator praecipue sibi obtinendum intellegit,
id. 3, 6, 9 Spald. N. cr. (al. proponendum); cf. id. 12, 10, 53:si defecerint omnia, tum videndum erit, an obtineri possit, ne illud quidem recte factum,
id. 5, 13, 24; 2, 5, 18.—To get possession of; to gain, acquire, obtain something (syn.: assequor, adipiscor, impetro;II.class.): quanta instrumenta habeat (homo) ad obtinendam adipiscendamque sapientiam,
Cic. Leg. 1, 22, 59:impetrare et obtinere,
Gell. 12, 14, 6; Cic. Fam. 1, 8, 5:malas causas semper obtinuit, in optimā concidit,
gained, id. Att. 7, 25, 1; cf. id. Rosc. Com. 4, 10:jus suum contra aliquem,
id. Quint. 9, 34:Romani si rem obtinuerint,
if they gained the victory, Caes. B. G. 7, 85: voluimus quaedam;obtenta non sunt,
Cic. Balb. 27, 61:apud eum causam obtinuit,
Caes. B. G. 7, 37:aditu regis obtento,
Just. 21, 6, 5.—Hence, to conquer, overcome (eccl. Lat.):melius est ut pugnemus contra eos in campestribus, et obtinebimus eos,
Vulg. 3 Reg. 20, 23; 20, 25; id. Judith, 1, 5.—Neutr. (cf. teneo, II.), to maintain itself; to hold, prevail, last, stand, continue, obtain (not in Cic.):quod et plures tradidere auctores et fama obtinuit,
Liv. 21, 46, 10; cf. with a subject-clause: pro vero antea obtinebat, regna atque imperia Fortunam dono dare, Sall. Rep. Ordin. init.:non ipsos quoque fuisse pastores obtinebit, quod? etc.,
Varr. R. R. 2, 1, 9:si dissentirent, sententia plurium obtineret,
would prevail, Dig. 42, 1, 36:quod merito obtinuit,
ib. 2, 4, 4.— Absol.:obtinuit (sc. consuetudo),
Dig. 1, 13, 1.—With de: quia de intercalando non obtinuerat, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5.—With ut or ne:his obtinuit, ut praeferretur candidato,
Liv. 35, 10; Suet. Claud. 41:obtinuit, ne reus fieret,
id. Caes. 23.—With quin, Suet. Tib. 31. -
10 optineo
ob-tĭnĕo ( opt-), tĭnŭi, tentum, 2 (old perf. OPTENVI, fifth Epit. of the Scipios; inf. pass. obtinerier, Plaut. Am. 3, 2, 19; id. Most. 3, 2, 154), v. a. and n. [teneo].I.Act. *A. B. 1.In gen.: sancte Apollo, qui umbilicum certum terrarum obtines, Poët. ap. Cic. Div. 2, 56, 115 (Trag. Rel. p. 201 Rib.):2.suam quisque domum tum obtinebat,
Cic. Phil. 2, 19, 48:armis Galliam atque Italiam,
Liv. 30, 19:cum imperio Hispaniam citeriorem,
to have as his province, to be governor in it, Cic. Fam. 1, 9, 2:Galliam et Italiam,
Liv. 30, 19:Africam,
Nep. Timol. 2, 4; cf.:ex quā insulā nummus nullus, me obtinente, erogabitur,
during my administration, Cic. Att. 5, 21, 7: QVEI AERARIVM PROVINCIAM OBTINEBIT, who will have the administration of the public treasure, Lex Thor. § 20 Rudorff. p. 168;Lex de Scribis ap. Haubold, p. 85: necessitudinem cum publicanis,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 12, § 35:vitam et famam,
to preserve, id. Rosc. Am. 17, 49:auctoritatem suam,
to maintain, id. ib. 48, 139:principatum,
Caes. B. G. 1, 3:regnum,
id. ib. 1, 7:jus,
to assert, maintain, Tac. A. 1, 32:causam,
Caes. B. G. 7, 37, 4:noctem insequentem eadem caligo obtinuit,
occupied, took up, prevailed during, Liv. 29, 27:quae (fama) plerosque obtinet,
Sall. J. 17, 7:proverbii locum obtinet,
i. e. is become proverbial, Cic. Tusc. 4, 16, 36:parentis gravitatem,
id. Sull. 6, 19:numerum deorum,
to be numbered among, id. N. D. 3, 20, 51; so,aliquem numerum,
id. Brut. 47, 175; cf. id. Off. 2, 12, 43: summam opinionem [p. 1247] m scholis, Quint. 10, 5, 18:admirationem,
to be admired, Plin. 34, 2, 2, § 2:patriae nomen,
id. 15, 18, 19, § 69:firmitudinem animi,
i. e. exhibited, Plaut. As. 2, 2, 54:pontem,
would not yield, Liv. 2, 10:silentiam,
to maintain, id. 1, 16.—With inf., to persist in:earumque artem et disciplinam obtineat colere,
Plaut. Mil. 2, 2, 30.—In partic., of speech, to assert, maintain, i. e. to show, prove, demonstrate:C.possumus hoc teste... quod dicimus, obtinere?
Cic. Verr. 2, 3, 71, § 168:duas contrarias sententias,
id. Fin. 4, 28, 78:diu pugnare in iis, quae obtinere non possis,
Quint. 6, 4, 15:recta apud turpes,
id. 3, 8, 38:quaedam (leges) an obtineri possint,
id. 2, 4, 39; 6, 1, 7:quod orator praecipue sibi obtinendum intellegit,
id. 3, 6, 9 Spald. N. cr. (al. proponendum); cf. id. 12, 10, 53:si defecerint omnia, tum videndum erit, an obtineri possit, ne illud quidem recte factum,
id. 5, 13, 24; 2, 5, 18.—To get possession of; to gain, acquire, obtain something (syn.: assequor, adipiscor, impetro;II.class.): quanta instrumenta habeat (homo) ad obtinendam adipiscendamque sapientiam,
Cic. Leg. 1, 22, 59:impetrare et obtinere,
Gell. 12, 14, 6; Cic. Fam. 1, 8, 5:malas causas semper obtinuit, in optimā concidit,
gained, id. Att. 7, 25, 1; cf. id. Rosc. Com. 4, 10:jus suum contra aliquem,
id. Quint. 9, 34:Romani si rem obtinuerint,
if they gained the victory, Caes. B. G. 7, 85: voluimus quaedam;obtenta non sunt,
Cic. Balb. 27, 61:apud eum causam obtinuit,
Caes. B. G. 7, 37:aditu regis obtento,
Just. 21, 6, 5.—Hence, to conquer, overcome (eccl. Lat.):melius est ut pugnemus contra eos in campestribus, et obtinebimus eos,
Vulg. 3 Reg. 20, 23; 20, 25; id. Judith, 1, 5.—Neutr. (cf. teneo, II.), to maintain itself; to hold, prevail, last, stand, continue, obtain (not in Cic.):quod et plures tradidere auctores et fama obtinuit,
Liv. 21, 46, 10; cf. with a subject-clause: pro vero antea obtinebat, regna atque imperia Fortunam dono dare, Sall. Rep. Ordin. init.:non ipsos quoque fuisse pastores obtinebit, quod? etc.,
Varr. R. R. 2, 1, 9:si dissentirent, sententia plurium obtineret,
would prevail, Dig. 42, 1, 36:quod merito obtinuit,
ib. 2, 4, 4.— Absol.:obtinuit (sc. consuetudo),
Dig. 1, 13, 1.—With de: quia de intercalando non obtinuerat, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5.—With ut or ne:his obtinuit, ut praeferretur candidato,
Liv. 35, 10; Suet. Claud. 41:obtinuit, ne reus fieret,
id. Caes. 23.—With quin, Suet. Tib. 31.
См. также в других словарях:
Admired — Ad*mired , a. 1. Regarded with wonder and delight; highly prized; as, an admired poem. [1913 Webster] 2. Wonderful; also, admirable. [Obs.] Admired disorder. Admired Miranda. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
admired — index popular Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Admired — Admire Ad*mire , v. t. [imp. & p. p. {Admired}; p. pr. & vb. n. {Admiring}.] [F. admirer, fr. L. admirari; ad + mirari to wonder, for smirari, akin to Gr. ? to smile, Skr. smi, and E. smile.] 1. To regard with wonder or astonishment; to view with … The Collaborative International Dictionary of English
admired esteemed — loved loved adj. 1. p. p. of {love}, v. t.. Opposite of {unloved}. [Narrower terms: {admired, esteemed}] Also See: {wanted}. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
admired — Synonyms and related words: accepted, acclaimed, admitted, adored, advocated, applauded, appreciated, approved, backed, beloved, cherished, cried up, darling, dear, dearly beloved, esteemed, favored, favorite, held dear, held in respect, highly… … Moby Thesaurus
admired — adj. esteemed, honored; looked up to; adored ad·mire || É™d maɪə v. be impressed by someone; adore, venerate … English contemporary dictionary
admired — Mahalo ia … English-Hawaiian dictionary
admired — adjective regarded with admiration • Similar to: ↑loved … Useful english dictionary
Gallup's List of Widely Admired People — Gallup s List of Widely Admired People, a poll of United States citizens to volunteer the names of the individuals whom they most admire, is a list compiled annually by The Gallup Organization. This is the only question that Gallup has asked… … Wikipedia
much admired — much loved/respected/admired/criticized/etc phrase used for describing someone or something that is loved, respected etc a lot or by many people Lord Buckingham was a much loved and respected figure. the much criticized UN peacekeeping mission to … Useful english dictionary
literature — /lit euhr euh cheuhr, choor , li treuh /, n. 1. writings in which expression and form, in connection with ideas of permanent and universal interest, are characteristic or essential features, as poetry, novels, history, biography, and essays. 2.… … Universalium